فاصله‌گذاریِ اجتماعی یعنی چه؟
فاصله‌گیری یا فاصله‌گذاریِ اجتماعی به این معناست که وقتی بیرون از خانه هستیم، با دیگران فاصلۀ بدنی داشته باشیم و بیش از حد به‌هم نزدیک نباشیم. برای ایجاد فاصلۀ اجتماعیِ مناسب:
• حداقل 2 متر از دیگران فاصله بگیرید.
• در محیط‌های شلوغ و پرتردد نباشید.
• دورِ هم جمع نشوید و از تجمعات خودداری کنید.
علاوه‌بر اقدمات پیشگیرانۀ دیگری که در سایت به آن‌ها اشاره شده، بهترین روش برای اجتناب از ویروس کرونا و کاهش انتشار آن در کشور و در دنیا، حفظ فاصلۀ بدنی با دیگران است. در صورت انتشار ویروس کرونا در محل سکونتِ شما، همۀ اهالیِ خانه باید تماس‌شان را با مردمِ بیرون از خانه محدود کنند. افرادِ آلوده به کرونا ممکن است پیش از آن‌که ابتلای آن‌ها معلوم شود، این ویروس را پخش کنند، پس مهم است که حتی اگر علائمی از بیماری ندارید، تا جای ممکن از دیگران فاصله بگیرید. حفظِ فاصلۀ بدنی، خصوصا برای گروه‌های پرخطر بسیار اهمیت دارد (به مطلب مربوط به گروه‌های پرخطر مراجعه کنید).
چرا فاصله‌گذاریِ اجتماعی مهم است؟
بیماری کرونا (کووید- 19) معمولا بین افرادی که مدتی باهم تماسِ نزدیک داشته‌اند منتشر می‌شود. منظور از تماسِ نزدیک، فاصلۀ کمتر از 2 متر است. اگر فردِ آلوده سُرفه یا عطسه یا صحبت کند و ترشحاتِ دهان یا بینیِ او وارد هوای اطراف شود و روی دهان یا بینیِ افرادِ نزدیک بنشیند، ویروس به این افراد منتقل می‌شود. این ترشحات ممکن است از راهِ تنفسْ واردِ ریه‌های دیگران شود. باز هم تاکید می‌کنیم افرادی که آلوده به ویروس هستند، حتی اگر علائمِ بیماری نداشته باشند، ممکن است کووید- 19 را منتشر کنند.
ضمنا اگر فردی به سطوح یا اشیاء آلوده به ویروس کرونا دست بزند و بعد دهان یا بینی یا چشم خود را لمس کند، احتمال دارد به کووید- 19 مبتلا شود؛ هرچند گمان می‌رود که این دلیل اصلی انتشار بیماری کرونا نباشد. ویروس کرونا بسته به این‌که چه‌قدر نور آفتاب یا رطوبت دریافت کند، ممکن است ساعت‌ها یا روزها روی سطوح باقی بماند.
به‌هرحال، فاصله‌گیریِ اجتماعی به کاهش تماس با افرادِ آلوده و سطوحِ آلوده کمک می‌کند. و درنظر داشته باشید که هرچند خطرِ ابتلا به بیماریِ حاد برای همه وجود ندارد، هرکسی می‌تواند ویروس کرونا بگیرد و پخش کند. بنابراین هرکسی در کاهشِ انتشار ویروس و محافظت از خود و خانواده و جامعه‌اش نقش دارد.
نکاتی درمورد فاصله‌گذاری اجتماعی
• به هشدارهای مراجع و مقاماتِ محلی توجه کنید.
• اگر نیاز دارید که برای خرید غذا یا دارو به فروشگاه یا داروخانه مراجعه کنید، فاصلۀ دومتری با دیگران را حفظ کنید.
• درصورت امکان، از دیگران بخواهید داروهای‌تان را برای‌تان تهیه کنید.
• ببینید آیا در شهر محل سکونت‌تان، خدماتِ سفارش و تحویل دربِ منزل وجود دارد یا خیر.
• وقتی در خیابان یا اماکن عمومی هستید ماسک بزنید و دهان و بینی خود را کاملا بپوشانید؛ داشتنِ ماسکْ شما را از فاصلۀ بدنی بی‌نیاز نمی‌کند، پس کماکان فاصلۀ 2 متری را با دیگران حفظ کنید.
• از شرکت در تجمعاتِ کوچک و بزرگ در امکانِ خصوصی و عمومی بپرهیزید؛ خواه منزلِ دوست‌تان باشد، یا پارک، رستوران و بازار.
• همۀ گروه‌های سنی باید فاصله‌گیری اجتماعی رعایت کنند، ازجمله نوجوانان و جوانان. کودکان از کرونا در امان نیستند؛ آن‌ها را به‌حالِ خود رها نکنید تا با همسالانِ خود بازی کنند.
• اگر می‌توانید، در خانه کار کنید.
• اگر مقدور است از وسایطِ نقلیۀ عمومی استفاده نکنید. استفاده از بایسکل یا موتر شخصی، ریسکِ تماس با دیگران را کمتر می‌کند.
• اگر محصل در خانه دارید یا دانشجو هستید، از مسئولینِ مدرسه یا دانشگاه بخواهید امکان درس‌خواندن در خانه را به شما بدهند.
نکتۀ مهم این است که هرچند فاصلۀ فیزیکی را با دوستان و اقوام و بقیۀ مردم حفظ می‌کنید، ارتباط‌تان را با آن‌ها برقرار نگه دارید. در صورتِ دسترسی، از تلفن، اینترنت، و رسانه‌های اجتماعی برای ارتباط با دوستان و فامیل و جامعه استفاده کنید. واکنشِ هر کسی به شرایطِ استرس‌زا متفاوت است و داشتنِ فاصلۀ اجتماعی با عزیزان برای بعضی‌ها مشکل است. دربارۀ مدیریت استرس مطالب ویژه‌ای در سایت ارائه شده که توصیه می‌کنیم مطالعه کنید.
فرق بینِ قرنطینه و جداسازی چیست؟
قرنطینه و جداسازی (یا ایزوله کردن) مفاهیمِ مشابهی هستند که گاهی در کنار هم به کار برده می‌شوند. اما بین این دو فرق‌هایی وجود دارد.
قرنطینه
قرنطینه برای این است که اگر کسی احتمالا درمعرضِ کووید- 19 قرار گرفته است، خود را از تماس با دیگران دور نگه دارد. کسی که در قرنطینۀ شخصی (یا خانگی) قرار دارد، از دیگران جدا می‌مانَد و حرکتِ خود را در داخلِ خانه یا محلِ اقامتش به حداقل می‌رساند. ممکن است فردی بدون آن‌که بداند، در معرضِ ویروس کرونا قرار گرفته باشد (مثلا هنگام مسافرت یا وقتی بیرون از خانه بوده است)، یا شاید بدون آن‌که علائم بیماری را در خود ببیند، ناقلِ ویروس باشد. در این موارد، قرنطینه به کاهش انتشار کووید- 19 کمک می‌کند. پس قرنطینه یک اقدامِ پیشگیرانه برای بیمارانِ بالقوه است.
جداسازی (ایزوله‌کردن)
ایزوله‌کردن یا جداسازی، برای کسانی‌ست که ابتلای آن‌ها به کووید- 19 تایید شده است و نیازمند مراقبت‌های پزشکیِ جدی هستند. افرادی که در شرایطِ ایزوله هستند، باید در خانه بمانند و آن‌جا را ترک نکنند. درصورت امکان، فردِ مریض باید در یک اتاق خوابِ اختصاصی از بقیۀ اعضای خانه جدا بماند، یا حداقل تختخوابِ جداگانه‌ای داشته باشد. پس ایزوله‌کردن برای جدانگه‌داشتنِ افرادِ واقعا بیمار از افرادِ سالم است.
حالا چه باید بکنم؟
خودنظارتی: دنبال علائم باشید! اگر احتمال می‌دهید که در معرض ویروس قرار گرفته‌اید، دنبالِ علائمِ بیماریِ کووید- 19 بگردید. علائمی ازقبیلِ تب، سرفه، تنگی نفس. با یک دماسنجِ ساده می‌توان دمای بدن را چک کرد. فاصله‌گیریِ اجتماعی را جِدا رعایت کنید؛ دو متر از دیگران فاصله بگیرید و در محیط‌های شلوغ نباشید. (درمورد علائم بیماری کرونا مطالب متعددی در سایت وجود دارد که توصیه می‌شود مطالعه کنید.)
اگر در معرض ویروس قرار گرفتم، چه کنم؟
اگر احساسِ سالم‌بودن می‌کنید ولی به‌تازگی با یک فردِ مبتلا به کووید- 19 تماس نزدیک داشته‌اید، یا اگر مطمئن هستید در معرضِ ویروس قرار گرفتید، بهتر است خود را قرنطینه کنید. روزی دو بار دمای بدن را چک کنید و دنبالِ علائم بیماری باشید. 14 روز در خانه بمانید و در این مدتْ خودنظارتی را اعمال کنید. تا جای ممکن از گروه‌های پرخطر (که ممکن است در اثر ابتلا به کرونا جان‌شان به‌خطر بیفتد) دور بمانید.
اگر مریض هستم، چه کنم؟
اگر ابتلای شما به بیماری کووید- 19 تایید شده است، یا هنوز منتظر نتیجۀ آزمایش هستید، یا علائمی ازقبیل سرفه، تب، یا تنگی نفس دارید، خود را ایزوله کنید. یعنی در یک اتاق اختصاصی یا جای مشخصی دور از بقیۀ مردم یا حیوانات بمانید. اگر مقدور است، از توالت جداگانه استفاده کنید.
دربارۀ بیماران و مراقبان آن‌ها مطالبی در سایت ارائه شده که توصیه می‌شود حتما مطالعه و اجرا کنید.
