شواهد موجود نشان می‌دهد که کودکان بیشتر از بزرگسالان در معرض خطر کووید- 19 قرار ندارند. هرچند عده‌ای از کودکان و نوزادان کووید- 19 مبتلا شده‌اند، تا به امروز بیشترِ مبتلایان به این بیماریْ بزرگسالان بوده‌اند. علائم کووید- 19 در کودکان و بزرگسالان شبیه هم است، ولی کودکانِ مبتلا به کووید- 19 معمولا علائمِ ملایم‌تری از بزرگسلان دارند. علائمِ شبهِ‌سرماخوردگی، مثل تب، آبریزشِ بینی و سرفه، و هچنین در مواردی اسهال هم در بچه‌ها مشاهده شده است. هنوز معلوم نیست که آیا بچه‌ها هم ـــ مثلا آن‌هایی که بیماری‌های زمینه‌ای دارند ـــ دچار نوعِ حاد بیماری می‌شوند یا خیر.
در دورانِ قرنطینۀ عمومی و تعطیلیِ مدارس، نباید اجازه دهید فرزندتان با بچه‌های همسایه و محله به بازی و بازیگوشی مشغول شود، وگرنه فاصله‌گذاریِ اجتماعی (که هدفِ تعطیلیِ مدارس بوده) عملا رعایت نمی‌شود. بچه‌ها می‌توانند تحتِ نظارتِ شما از دور با دوستان‌شان ارتباطِ مجازی داشته باشند (تلفن، اس‌ام‌اس، ایمیل، پیام‌رسان‌های اینترنتی، چتِ ویدیویی، رسانه‌های اجتماعی).
اقدامات محافظتیِ شخصی و اصول بهداشتی را که در سایت آمده، به بچه‌ها بیاموزید، مثل بهداشت دست، بهداشت تنفسی، تمیزکاری و ضدعفونی، و شستشوی البسه. سعی کنید فاصله‌گذاری اجتماعی را به آن‌ها یاد بدهید و تماسِ آن‌ها را بقیۀ کودکان محدود کنید. به‌خاطر داشته باشید که نکتۀ کلیدی در مهارِ کرونا، محدودکردنِ تماس‌های فیزیکی است.
در صورتی که شیوع کرونا و فاصله‌گذاریِ اجتماعی با تعطیلاتِ نوروز یا تعطیلاتِ تابستانه مصادف شد، برنامه‌های تفریحی و مسافرتیِ خود را لغو کرده یا تغییر دهید. از مسافرت‌های غیرضروری بپرهیزید. هرچند کودکان ممکن است فقط علائمِ ملایمی از خود بروز دهند، کماکان می‌توانند ناقلِ بیماری باشند و ویروس را به گروه‌های پرخطر منتقل کنند. اگر نمی‌توانید در خانه بمانید و از بچه‌های‌تان مراقبت کنید و کسانی را مسئولِ مراقبت از آن‌ها می‌کنید، دقت کنید که مراقبانِ آن‌ها جزو گروهای پرخطر نباشند.
بر سلامت جسمی و روانیِ بچه‌ها نظارت کنید. دنبالِ علائم کرونا باشید. (در سایت آمده است.) همچنین دنبالِ علائمِ استرس در کودکان باشید. برخی از تغییراتِ رایج در بچه‌ها عبارتند از: نگرانیِ شدید، غم و اندوه، عاداتِ غذاییِ بد، مشکل خواب، و کم‌شدنِ تمرکز و توجه. با بچه‌های‌تان دربارۀ مسئلۀ شیوع کرونا صحبت کنید. به سوالات آن‌ها درست پاسخ بدهید؛ طوری حرف بزنید که برای آن‌ها قابل‌فهم باشد. سعی کنید الگوی خوبی برای بچه‌ها باشید. اگر شما هم اصول بهداشتی را رعایت کنید، احتمالِ بیشتری دارد که آن‌ها هم همین کار را بکنند.
بچه‌ها نباید فعالیت خود را از دست بدهند. فعالیتِ جسمی برای سلامتِ جسم و روانِ آن‌ها بسیار مفید است. در صورت امکان آن‌ها را تشویق کنید بیرون از اتاق (مثلا در حیاط) بازی کنند. پیاده‌روی ـــ اگر امکانش فراهم باشد ـــ یا دوچرخه‌سواری هم گزینه‌های خوبی هستند. در صورت عدم امکانِ بازی در بیرون از اتاق، آن‌ها می‌توانند داخلِ اتاق هم به فعالیت و تحرک بپردازند؛ مثل ورزشِ خانگی، تمرین‌های کششی، و رقص.
ارتباطِ مجازی که در بالا اشاره شد، علاوه بر ارتباط با دوستان، برای انجام امورِ درسی هم قابل استفاده است. اگر در دورانِ تعطیلی یا قرنطینه، معلمان و مسئولینِ مدرسۀ فرزندتان امکانِ تدریسِ آنلاین (اینترنتی) مثلا ازطریق شبکه‌های اجتماعی را فراهم کرده‌اند و به اینترنت دسترسی دارید، می‌توانید از این روش برای درس‌خواندنِ کودک‌تان بهره ببرید. در هر صورت، یک برنامۀ درسیِ هفتگی برای درس‌خواندنِ بچه در خانه تدوین کنید که با فعالیت‌های دیگرِ او تداخل نداشته باشد.
سعی کنید طوری عمل کنید که فرایندِ درس خواندن و یادگیری برای کودک‌تان سرگرم‌کننده باشد. انواع زیادی از اسباب‌بازی، بازیهای فکری، و تفریحاتِ خانگی وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها بهره ببرید؛ از مواردِ ساده‌ای مثل نوشتن و نقاشی و جورچین (یا پازل) گرفته، تا گزینه‌های پیچیده‌تری مثل بازیهای موبایلی و کامپیوتری.
